મુળ કમળમાં ચાર ચોકી, ગુણપતી આસન ધરીયા.
આઠ પોર અડગ રહ્યા આસન પર, જાપ અજંપા જરપીયા.
ઓ સાધુ ભાઈ વિના ભજન કોણ તરીયા.
આદુ આદુ ધરમ નમન પદ મોટો, સંગત સાધુની કરીયા.
ઓ સાધુ ભાઈ વિના ભજન કોણ તરીયા.
પેલી નમન મારા માતપિતાને, ઉત્પતી પાલન કરીયા.
બીજી નમન કરું ધરતીમાતા ને, ઉસપર આવી પાંવ ધરીયા.
હો સાધુ ભાઈ વિના ભજન કોણ તરીયા.
ત્રીજી નમન મારા ગોરા પીરાને, નામ નાભી માં ધરીયા.
વારે વારે નમન કરું સંગતને, ઉસમેં આવી પંડ તરીયા.
ઓ સાધુ ભાઈ વિના ભજન કોણ તરીયા.
ભેળાં હું પણ ભરમ નહીં ભાગ્યાં, ખાલી ખડ ભરીયા.
ઉચા નીચા ને બરાબર સમજો, નામેથી નિર્મળ બનીયા.
ઓ સાધુ ભાઈ વિના ભજન કોણ તરીયા.
વિના પાળે એક સરોવર ભરીયા, ઘણાં ડુબ્યા ને થોડાં તરીયા.
કહે કબીર સુણો ભાઈ સાધો, ફેરા ચોરાસીના ટળીયા.
ઓ સાધુ ભાઈ વિના ભજન કોણ તરીયા.
જય ગુરુદેવ
No comments:
Post a Comment
Your Comments Here...